Sveinbjörn Egilsson fæddist þann 24. febrúar árið 1791 í Innri-Njarðvík í Gullbringusýslu. Foreldrar hans voru Egill Sveinbjarnarson og Guðrún Oddsdóttir. Hann var mikið til alinn upp hjá Magnúsi Stephensen í Viðey. Hann var í heimaskóla hjá Magnúsi og ýmsum fleirum, en útrskifaðist árið 1810 úr heimaskóla Árrna Helgasonar. Hann fór svo í guðfræðinám í Hafnarháskóla í Danmörku árið 1814 og útskrifaðist þaðan 1819. Eftir að hann kom svo heim til Íslands gerðist hann kennari við Bessastaðaskóla og var þar lengi að kenna. Hann varð síðar fyrsti rektor Lærða skólans í Reykjavík. Árið 1843 var hann sæmdur doktorsnafnbót í guðfræði af Háskólanum í Breslau í Póllandi, en sú borg heitir í dag Wroclaw.
Sveinbjörn var bæði þýðandi og skáld, og hann orti bæði á íslensku og latínu. Hann er þekktastur fyrir þýðingar sínar á Ódysseifs- og Ilíonskviðu, en hann vann einnig að biblíuþýðingum og þýddi Íslendingasögurnar á latínu. Hann var mikill málfræðingur og vel liðinn af nemendum sínum, og á hann mikið brautryðjandaverk sem er orðabók um gamla skáldamálið, Lexicon poeticum. Þekkt kvæði sem hann samdi sjálfur eru t.d. Fljúga hvítu fiðrildin og Ei glóir æ á grænum lauki. Eiginkona hans var Helga Gröndal, dótttir yfirstéttadómarans Benedikts Gröndals, og er eitt af börnum þeirra skáldið Benedikt Gröndal. Sveinbjörn lést þann 17. ágúst árið 1852.
Sveinbjörn var bæði þýðandi og skáld, og hann orti bæði á íslensku og latínu. Hann er þekktastur fyrir þýðingar sínar á Ódysseifs- og Ilíonskviðu, en hann vann einnig að biblíuþýðingum og þýddi Íslendingasögurnar á latínu. Hann var mikill málfræðingur og vel liðinn af nemendum sínum, og á hann mikið brautryðjandaverk sem er orðabók um gamla skáldamálið, Lexicon poeticum. Þekkt kvæði sem hann samdi sjálfur eru t.d. Fljúga hvítu fiðrildin og Ei glóir æ á grænum lauki. Eiginkona hans var Helga Gröndal, dótttir yfirstéttadómarans Benedikts Gröndals, og er eitt af börnum þeirra skáldið Benedikt Gröndal. Sveinbjörn lést þann 17. ágúst árið 1852.